بررسی میزان کارآیی و عوارض فیستول های شریانی ـ وریدی در بیماران همودیالیز مزمن در بیمارستان امام خمینی تهران

مقدمه و هدف: در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی که نیاز به دیالیز مزمن دارند، فیستول شریانی- وریـــدی یکی از مناسب ترین روش های دسترسی عروقی محسوب می شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان کارآیی و عوارض فیستول های شریانی ـ وریدی در بیماران همودیالیز مزمن بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 82 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی که طی 5 سال1383) ـ (1379 در بیمارستان امام خمینی تهران به وسیله یک جراح این بیمارستان تحت عمل فیستول گذاری قرار گرفته بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای شامل؛ سن، جنس، کارآیی فیستول و بروز عوارض در طول یک سال و ارتباط آنها با عوامل زمینه ای از جمله؛ دیابت ، فشارخون و سابقه شالدون گذاری بود. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای و تی آنالیز گردید. یافته ها: میانگین سنی در بیماران مورد بررسی 18.8±46.9 سال بود. 46بیمار??.?) درصد) مذکر بودند. میانگین سن در گروه بیماران دچار عارضه، به میزان معنی داری از گروه بیماران بدون عارضه بیشتر بود. وجود سابقه شالدون گذاری قبلی و وجود سابقه فشارخون بالا در گروه بیماران با جریان خون بد فیستول، به میزان معنی داری از گروهی که جریان خون خوب فیستول داشته اند، بیشتر بوده است. وجود سابقه شالدون گذاری قبلی و وجود سابقه دیابت و فشارخون بالا در بیمارانی که دچار عارضه شده اند، به میزان معنی داری از بیمارانی که دچار عارضه نشده اند بیشتر بوده است. در بیماران مونث وجود آنوریسم به میزان معنی داری از گروه مذکر بیشتر بوده است. سابقه پس زدن پیوند در گروه بیماران با آنوریسم به میزان معنی داری از گروه بدون آنوریسم بالاتر بود. سابقه فشارخون بالای قبلی در بیماران با آنوریسم و با ترومبوز به میزان معنی داری از گروه بیماران بدون آنوریسم و ترومبوز بیشتر بود. سابقه شالدون گذاری و دیابت نیز در بیماران با ترومبوز به میزان معنی داری از گروه بدون ترومبوز بیشتر بود. نتیجه گیری: فراوانی وجود سابقه شالدون گذاری، دیابت و فشارخون بالا در گروه بیماران عارضه دار و با جریان خون بد فیستول بیشتر بود.